Эрдэмтэн доктор, зохиолч Б.Ринчин гэж намбалаг сайхан дүр төрхтэй, өндөр сүрлэг биетэй, намирсан цагаан халимагтай хүн байв. Энэ хүнтэй нүүр учирч яваагүй ч “Эрдэмтэй хүн дөлгөөн” гэж ийм байдаг ажээ хэмээн бахархаж явдаг байлаа. Харин Ри гуайн энд тэнд явахдаа хэлсэн, ярьсан доогтой хошигнолыг хожим сонсох нээ дутагдлыг илчилж, засахыг сануулсан байдагсан.Алт болоод л…
Ри гуай нэг удаа угсаатны зүйн эрдэм судлалын ажлаар Урианхайчуудын уугуул нутаг, холын цэнхэр Ховд аймгийн Дуут суманд очжээ. Сумын удирдлагууд угтаж авахаар зочид буудлынхаа үүдэнд хүлээж байж. Удалгүй ирээд, сумын удирдлагуудтай мэндэлж, зочид буудал руу орох гэснээ буудлын хаалганы дээд хананд улаан будгаар томоор бичсэн “Яс бол алт” гэсэн үгийг “Энэ юу гэсэн үг вэ?” гэж сумын даргаас асуужээ. Сумын дарга “Ринчин гуай, “Яс бол алт” гэсэн үг” гэж. “Даанч тийм байх. Давж ирсэн хөтөлөөс нааш хөглөрөөд байсан юм. Тийм болоод л тэгж байж” гэсэн гэдэг. Тэр үед иймэрхүү хоосон уриа лоозон хот хөдөөгүй, хаа л бол хаа, байшингийн хананд өнгө өнгийн будгаар бичсэн байдагсан. Маргааш нь Ри гуайг буцсан хойно уг үгээ хусаж арилгасан гэдэг.
No comments:
Post a Comment